ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΟΜΕΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ;
Με αφορμή, τον θάνατο του Βαγγέλη Γιακουμάκη
Κύριε Υπουργέ
Με αφορμή την εξαφάνιση και τελικά τον θάνατο του Βαγγέλη Γιακουμάκη, που συγκλόνισε το πανελλήνιο, επαναφέρω την συζήτηση στην αδυναμία της εκπαίδευσης να αντιμετωπίσει τέτοια φαινόμενα.Μάλιστα το ερώτημα διατύπωσε ο ιατροδικαστής της υπόθεσης, κ. Βουγιουκλάκης ο οποίος αναρωτήθηκε "γιατί ο Βαγγέλης δεν απευθύνθηκε εκεί πού έπρεπε;"
Το ερώτημα λοιπόν τίθεται ως εξής:
Υπάρχουν, δομές υποστήριξης του εκπαιδευτικού έργου, με επιστημονικές ειδικότητες (π.χ. γιατρών, κοινωνιολόγων, ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών) που να λειτουργούν προληπτικά και αποτελεσματικά, στις περιπτώσεις αναγκών των ίδιων των μαθητών, των οικογενειών τους αλλά και των εκπαιδευτικών;
Στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης η υποστήριξη του εκπαιδευτικού έργου πραγματοποιείται με ειδικευμένο προσωπικό εντός των σχολικών μονάδων.
Στην Ελλάδα μόνο σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης συνειδητοποιούμε σαφέστερα την έλλειψη τέτοιας παρέμβασης και αναζωπυρώνεται υποκριτικά για ένα μικρό χρονικό διάστημα η συζήτηση όσο διαρκεί και ο λόγος της έκτακτης ανάγκης.
Το Υπουργείο Παιδείας , στο παρελθόν δημιούργησε δομές , που σήμερα, λειτουργούν, χωρίς επαρκές προσωπικό και οικονομική ενίσχυση (ΣΣΝ,ΚΕΔΔΥ,ΚΕΣΥΠ), ενώ με απόφαση της πρώην υπουργού κ Χριστοφιλοπούλου, έχει ανασταλεί η λειτουργία των ΓΡΑΣΕΠ, ΓΡΑΣΥ.
Στις σημερινές συνθήκες της ανθρωπιστικής κρίσης, που τα κοινωνικά προβλήματα μεγεθύνονται , η κοινωνική και ψυχολογική υποστήριξη των μαθητών είναι ιδιαίτερα κρίσιμη και είναι δυνατό όταν είναι καλά σχεδιασμένη να ενδυναμώσει τη προσωπικότητα του μαθητή κατά τέτοιο τρόπο ώστε τα θέματα που τον απασχολούν να μην αποτελέσουν αδιέξοδες καταστάσεις από τις οποίες θα επηρεαστεί δυσμενώς όχι μόνο στο επίπεδο της μαθησιακής διαδικασίας αλλά πολύ περισσότερο και στο επίπεδο της μελλοντικής ζωής του.
Παιδιά που βρίσκονται σε κίνδυνο από ψυχολογικά, κοινωνικά ζητήματα, προβλήματα υγείας των ίδιων ή μελών των οικογενειών τους, προβλήματα που αφορούν διαταραγμένες οικογενειακές σχέσεις και διαζύγια, κακοποίηση, παραβατικότητα, επιθετική συμπεριφορά, ενημέρωση για τις εξαρτήσεις, φαινόμενα διακρίσεων, αλλά και μαθησιακές δυσκολίες ή σχολική φοβία, φτώχεια ανεργία- επαγγελματικός προσανατολισμός, είναι θέματα που συναντούμε όλοι οι εκπαιδευτικοί και τις περισσότερες φορές είμαστε αδύναμοι να συνεισφέρουμε ή να παραπέμψουμε τους μαθητές σε συγκεκριμένο φορέα για την αντιμετώπιση του θέματος που τον αφορά.
Σήμερα που οι οι κοινωνικές ανισότητες και η αναπαραγωγή τους διευρύνονται στο χώρο της εκπαίδευσης πολύ περισσότερο διευρύνεται η ανισότητα πρόσβασης των μαθητών στη ψυχοκοινωνική στήριξη η οποία όμως είναι εύκολα προσβάσιμη για τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα.
Πρέπει άμεσα η καινούργια ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, να επανεξετάσει το ζήτημα των δομών υποστήριξης του εκπαιδευτικού έργου, με στόχο τόσο την ενίσχυση τους με κατάλληλους επιστήμονες, όσο και την επέκταση τους, για κάλυψη όλων των σχολικών μονάδων.
Στα πλαίσια αυτά, πρέπει να επεκταθεί ο θεσμός των Συμβουλευτικών Σταθμών Νέων (ένας τουλάχιστον σε κάθε Δ/νση),να ενισχυθούν τα ΚΕΔΔΥ και να επαναλειτουργήσουν οι δομές των ΓΡΑΣΕΠ, ΓΡΑΣΥ. Σήμερα παραμένουν αναξιοποίητοι τόσο οι χώροι- αίθουσες των ΓΡΑΣΕΠ, ΓΡΑΣΥ, όσο και εκατοντάδες στελέχη σύμβουλοι, με επιμόρφωση στην συμβουλευτική και τον επαγγελματικό προσανατολισμό, για τα όποια δαπανήθηκαν εκατομμύρια μέσω ΕΣΠΑ και Κρατικού Προϋπολογισμού.
Η αξιοποίηση όλου αυτού του δυναμικού έχει ελάχιστο κόστος ενώ την αναγκαιότητα τους αναγνωρίζει το σύνολο των πολιτών της χώρας.
